Πριν λίγες μέρες ήρθε στο inbox μου το καθιερωμένο newsletter της Greenpeace. Ο τίτλος του λόγο οτι βρίσκομαι το τελευταίο διάστημα σε διαδικασία σχεδιασμού του νέου μου σπιτιού μου κέντρισε πολύ το ενδιαφέρον. Το τελευταίο διάστημα έχω γίνει εξπέρ σε οτι έχει να κάνει με αντλίες θερμότητας, ενδοδαπέδια συστήματα και θερμομονώσεις κτλ. (εννοώ έχω διαβάσει αρκετά δεν υποστηρίζω οτι έχω γίνει και μηχανικός και έχω άποψη).

Αυτό που λέει αναλυτικά το άρθρο το έχω ελέγξει στο πατρικό μου σπίτι στο οποίο εδώ και χρόνια πετάμε κάθε χρόνο λεφτά προσπαθώντας να το ζεστάνουμε.

Το πραγματικό πρόβλημα είναι ο ενεργοβόρος κτιριακός τομέας της χώρας.

Όταν 7 στα 10(το καταλαβαίνετε το νούμερο, 7 στα 10) νοικοκυριά ζουν σε «τρύπια» κτίρια, δεν υπάρχει ανεπάρκεια ισχύος, αλλά ανεπάρκεια ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων, καθώς και πολίτικης βούλησης. Περίπου 4.600.000 κατοικίες διαθέτουν ανεπαρκή ή καθόλου θερμομόνωση στην Ελλάδα, γι’ αυτό και εκατομμύρια οικογένειες που μαστίζονται από την ενεργειακή φτώχεια καταφεύγουν σε ανορθόδοξες και μη αποδοτικές μεθόδους θέρμανσης, σπαταλώντας ενέργεια για να θερμάνουν τρύπια σπίτια και με σοβαρές επιπτώσεις στο ενεργειακό σύστημα και την ποιότητα του αέρα.

Θα σας ζητήσω να διαβάσετε το άρθρο της Greenpeace εδώ, αλλά πριν μεταβείτε στο site δείτε το παρακάτω Infographic. Είναι όντως τόσο απλό;

Τα προσδοκώμενα οφέλη από την εφαρμογή του δεκαετούς προγράμματος για 1 εκατομμύρια κτίρια: