Να μαι πάλι που ασχολούμαι με πράγματα που σε οποιαδήποτε άλλη χώρα θα γελούσαν μαζί μου.

Μετά από μια βδομάδα που επιτέλους η όμορφη Θεσσαλονίκη «ξεβρώμισε» (βασικά εδώ είχαμε και το θεματάκι με το πλαγκτόν στον Θερμαϊκό και χάρη στον γνωστό σε όλους βαρδάρη μόλις χθες έπαψε να βρωμάει η πόλη).

Συζητώντας με κάτι φίλους από την Κατερίνη έμαθα για ποιο λόγο έγιναν όλες αυτές οι απεργίες και κοντέψαμε να «πεθάνουμε» από το συνδυασμό της μπόχας και της ζέστης.

Και άντε καλά εμείς μπορώ να πω ότι έχουμε συνηθίσει σε τέτοιες γελοίες καταστάσεις, οι τουρίστες όμως ρε φίλε τι φταίνε. Όπου σταθούμε και όπου βρεθούμε μιλάμε για τη χώρα που κάθε άνθρωπος σε αυτόν τον πλανήτη πρέπει να επισκεφτεί μια φορά στη ζωή του και να μαγευτεί από την ιστορία της, τη φιλοξενία της, τα τοπία της και πολλά άλλα.

Δεν θα ασχοληθώ με το δικαίωμα στην απεργία και άλλα τέτοια για τα οποία παραδέχομαι ότι είμαι πολύ μικρός για να μιλήσω και χάρη σε αγώνες πολλών ετών και χιλιάδων ανθρώπων μπορώ εγώ τώρα να απολαμβάνω ανθρώπινες συνθήκες εργασίας. Αλλά ρε φίλε όπως και να το κάνουμε υπάρχουν κάποια επαγγέλματα που θα πρέπει μην πω τη λέξη «απαγορεύεται» αλλά θα πρέπει να υπάρχει ένας άλλος τρόπος.

Μη με ρωτάς δεν ξέρω ποιος, αλλά δεν μπορώ να δεχθώ ότι όταν έχουμε να κάνουμε με τη δημόσια υγεία θα το δεχθούμε έτσι απλά ότι αυτοί οι άνθρωποι μπορούν απλά να μην κάνουν τη δουλειά τους.

Κλείνει η παρένθεση και επανέρχομαι στο λόγο που ξεκίνησα να γράφω αυτές τις σκόρπιες σκέψεις.

Οι απεργίες λέει ξεκίνησαν λόγω ότι δεν ανανεώθηκαν οι συμβάσεις των εργαζόμενων στην καθαριότητα

Ανανέωση σύμβασης…

Για να το καταλάβω, κάποιος άνθρωπος υπέγραψε μια σύμβαση που έλεγε π.χ. θα εργαστείς στο τάδε τμήμα του δήμου, για το τάδε χρονικό διάστημα, θα αμείβεσαι με το τάδε ποσό και θα έχεις τα τάδε καθήκοντα. Φαντάζομαι ότι η υπογραφή της υποθετικής αυτής σύμβασης είναι μια αποδοχή της συμφωνίας και από τις δύο πλευρές.

Και έρχεσαι αγαπητέ μου εργαζόμενε ενώ έχεις δεχθεί τους παραπάνω όρους και παραπονιέσαι και διαμαρτύρεσαι και καλείς του μόνιμους εργαζόμενους να στηρίξουν τον αγώνα σου. Δεν ξέρω ρε φίλε μόνο στο δικό μου μυαλό είναι τόσο λάθος?

Δηλαδή για να καταλάβω, σε μια χώρα που η ανεργία έχει φτάσει σε τραγικά επίπεδα, μου λες ότι δεν θέλεις να φάει και κάποιος άλλος ψωμί. Μου λες ότι έστω για 6 μήνες ή πόσο διαρκούν αυτές οι συμβάσεις δεν πρέπει κάποιος άλλος να έχει την ευκαιρία να φέρει ένα μισθό στην οικογένειά του.

Για να μην παρεξηγηθώ, δεν συμφωνώ με τις συμβάσεις. Αν το δούμε από τη μεριά του ROI (business-wise που λένε και στο χωριό μου) παίρνεις ένα άνθρωπο, επενδύεις χρόνο στην εκπαίδευσή του και μόλις αποκτήσει μια σχετική εμπειρία και κατά κανόνα γίνει πιο αποτελεσματικός στην δουλειά του, τον διώχνεις για να πάρεις άλλον στη θέση του.

Οκ αν το δούμε από κοινωνικής άποψης, δίνεις τη δυνατότητα σε περισσότερους ανθρώπους να αποκτήσουν μια εργασιακή εμπειρία και το πιο σημαντικό να φέρουν ψωμί στην οικογένειά τους.

Ρε Δημήτρη θα καταλήξεις κάπου?

Ναι θα καταλήξω σε

1. Τηρείς πάντα στο 100% αυτό που υπογράφεις (πρέπει επιτέλους να γίνουμε *τεχνοκράτες).
2. Αλλάζεις τις δομές σου και οργανώνεις καλύτερα κάθε υπηρεσία.
3. Αυτό σημαίνει περισσότερες «μόνιμες» προσλήψεις έμπειρου και καταρτισμένου προσωπικού και μείωση των συμβάσεων.
4. Δημιουργείς θέσεις εργασίας μέσω συμβάσεων (λιγότερες εννοείται) καθαρά για κοινωνικούς λόγους προσπαθώντας πάντα η σχέση να είναι win-win.

*Ο όρος τεχνοκράτης είναι πολύ παρεξηγημένος στη χώρα μας. Μάλιστα ένας πολύ καλός μου φίλος λέει ότι η πολιτική δεν πρέπει να έχει στις τάξεις της τεχνοκράτες. Πρέπει να έχει ανθρώπους που να μπορούν να κάνουν το 1+1=3. Άρα καταλαβαίνετε ότι είναι υποστηρικτής του παλιού ΠΑΣΟΚ του ορθόδοξου.

Εγώ πάλι από τη μεριά μου λέω πως αν ο νόμος λέει «χ» τελειώνει εκεί. Αν το «χ» είναι άδικο ή ότι άλλο θέλεις αλλάζεις το νόμο, δεν κάνεις «εκπτώσεις» στην εφαρμογή του “Dura lex, sed lex”.