Θα σας διηγηθώ μια ιστορία (που είναι σχεδόν αληθινή) με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη.

Πριν πολλά χρόνια ο Δημήτρης είχε μια πολύ καλή και επικερδή επιχείρηση.

Ο Δημήτρης είχε ένα μίνι μάρκετ στο καλύτερο σημείο της πόλης. Μετά από πολλά χρόνια ήρθε και άνοιξε δίπλα του ένα σούπερ μάρκετ γνωστής αλυσίδας. Ο Δημήτρης καθότι πολύ έξυπνος και καπάτσος δεν έκατσε με σταυρωμένα τα χέρια.

Βρήκε όλα αυτά που δεν μπορούσε να παρέχει ένα σούπερ μάρκετ, είτε σαν προϊόντα είτε σαν υπηρεσία και κατάφερε να διατηρήσει την επιχείρησή του. Βέβαια τα κέρδη δεν ήταν όπως παλιά αλλά η επιχείρηση παρέμενε κερδοφόρα.

Οι απαιτήσεις όμως της προσωπικής ζωής του Δημήτρη ολοένα και αυξάνονταν με αποτέλεσμα ο Δημήτρης να αναγκαστεί πολλές φορές να μπερδέψει την προσωπική του τσέπη με αυτή του καταστήματος.

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ο Δημήτρης να βρεθεί αρκετές φορές εκτεθειμένος απέναντι στους συνεργάτες-προμηθευτές του. Δεν κρέμασε ποτέ του κανέναν, αλλά το κακό είχε πλέον αρχίσει. Τα χρέη ολοένα μεγάλωναν και οι καθυστερήσεις συνεχίζονταν.

Με αποτέλεσμα όταν τον ζόριζαν οι πιστωτές να κάνει λάθος κινήσεις. Μια μέρα δεν είχε να παραγγείλει τσιγάρα (το 90% του τζίρου του καταστήματος). Μπήκε ο πρώτος πελάτης, πήρε ένα άλλο πακέτο από αυτό που ήθελε, ο δεύτερος το ίδιο κ.ο.κ.

Τη επόμενη μέρα ξανά, ο πρώτος πελάτης πήρε άλλο πακέτο από αυτό που ήθελε, ο δεύτερος όμως όχι, απλά έφυγε. Ο τρίτος, ο τέταρτος…  το ίδιο!

Στο μυαλό πλέον των καθημερινών πελατών, ήταν να σταματήσουν σε ένα άλλο μαγαζί πριν φτάσουν στον προορισμό τους, γιατί ο Δημήτρης σίγουρα δεν θα είχε τσιγάρα.

Όπως πολύ καλά καταλάβατε, το μαγαζί του Δημήτρη δεν άντεξε και πολύ.

Σας αφήνω να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα, τι φταίει για το κλείσιμο του μαγαζιού του Δημήτρη.